การได้เจอสังคมใหม่ๆ มีเพื่อนๆดีอาจารย์ดีคอยช่วยเหลือเราตลอด มีความกล้าคิดกล้าตัดสินใจมากขึ้น จากที่เป็นคนไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองและการได้ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับเพื่อนๆมีความ สุขมากๆ มันทำให้ได้เห็นถึงความสามัคคี การเป็นตัวของตัวเอง การช่วยเหลือกันและกัน

ตั้งแต่ก้าวเข้ามาสู่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่รู้สึกดีใจมาก เพราะสถาบันแห่งนี้เป็นสถาบันที่ผลิตครูที่มีคุณภาพอย่างยิ่งและตลอดการเรียน ผมได้มีอาจารย์ที่ดี เพื่อน พี่น้อง ที่เป็นกัลยณมิตรคอยช่วยเหลือกันตลอดมา การเรียนครูที่ราชภัฏเชียงใหม่ถือว่าเป็นการอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นอย่างยิ่งสำหรับผม สาขาคณิตศาสตร์ เป็นดังบ้าน เป็นดังเครื่องหล่อหลอมให้ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมายทั้งการใช้ชีวิตในสังคมตลอดถึงการมีส่วนร่วมพัฒนาสังคมให้ดีขึ้น

สำหรับการเข้ามาเรียนในสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา ปีการศึกษา 2544 ต้องบอกเลยว่าเข้ามาเรียนในสาขานี้ เพราะว่าเปิดใบสมัครของมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่(ตอนนั้นเป็นสถาบันราชภัฎเชียงใหม่) ไม่รู้จะเลือกเรียนอะไรจริง พอเห็นสาขาคอมพิวเตอร์ศึกษาก็คิดว่า “อยากเก่งคอม” เลยเลือกเป็นอันดับแรก และก็สอบเข้าเรียนได้ และสำเร็จการศึกษามาได้ จนถึงปัจจุบันนี้ผ่านมา เกือบ20ปี ยังรู้สึกว่ายังเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ไม่จบสักที เพระวิทยาการใหม่ๆเกิดขึ้นตลอดเวลา “คอมพิวเตอร์ไม่มีวันตาย”

อย่างแรกเลยที่ประทับใจคือเรื่องมิตรภาพ หรือก็คือเพื่อน เพื่อนในสาขานี้คอยช่วยเหลือกันตลอดเวลามีปัญหาหรือมีคำถาม ส่วนที่สองที่สำคัญถัดมาคืออาจารย์ที่คอยให้คำปรึกษาและช่วยเหลือในตอนที่ลำบาก และสิ่งที่สุดท้ายประทับใจคือมหาลัยวิทยาลัยในช่วงสถานการ์ณ Covid-19 ได้ให้ความช่วยเหลือ โดยการบริจาคสิ่งของที่จำเป็นให้กับนักศึกษาที่ติดอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ที่ไม่สามารถกลับบ้านได้ ซึ่งถือว่าช่วยเหลือผมได้มาก

ความประทับในสาขานี้เยอะมากกก เริ่มตั้งแต่วันแรกที่เป็นน้องปี1 พี่ๆให้ความอบอุ่นดีมากถึงแม้ว่าเราจะมาจากต่างจังหวัดเราก็ไม่รู้สึกขาดอะไรเลย ทั้งดูแลเอาใจใส่ มีปัญหาอะไรบอกได้เลยพวกพี่ๆก็จะมีทางแก้ให้เสมอ อีกทั้งอาจารย์ในภาควิชาคอมพิวเตอร์ใจดีสุดๆคุยได้เลยทุกคนมีปัญหาปรึกษาอาจารย์ได้ทุกเรื่อง เรื่องเงินยังปรึกษาได้เลย พอปี2เริ่มสนิทกันมากขึ้น ด้วยความทำกิจกรรมด้วยกันบ่อยๆ ทำให้ผูกพันเหมือนครอบครัวจริงๆ มีทะเลาะกันบ้างแต่ก็กลับมารักกันเหมือนเดิม ยิ่งช่วงไม่มีโควิด ได้มีกิจกรรม หอบรักจากพี่สู่น้อง สนุกมากกก ถึงจะได้ไปแค่2ปีเพราะโควิด แต่มันก็ยังจำได้เสมอความรู้สึกนั้น มีความสุข เศร้า หัวเราะ ไปด้วยกัน ความรู้สึกอย่าซิ่วตอนปี1นั้นได้หายไปเลย ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆครูอาจารย์ น้องๆทุกคน รักน้าาาา COMPUTER EDUCATOR

ตั้งแต่ก้าวเข้ามาสู่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่รู้สึกดีใจมาก เพราะสถาบันแห่งนี้เป็นสถาบันที่ผลิตครูที่มีคุณภาพอย่างยิ่งและตลอดการเรียน ผมได้มีอาจารย์ที่ดี เพื่อน พี่น้อง ที่เป็นกัลยณมิตรคอยช่วยเหลือกันตลอดมา การเรียนครูที่ราชภัฏเชียงใหม่ถือว่าเป็นการอยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นอย่างยิ่งสำหรับผม สาขาคณิตศาสตร์ เป็นดังบ้าน เป็นดังเครื่องหล่อหลอมให้ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมายทั้งการใช้ชีวิตในสังคมตลอดถึงการมีส่วนร่วมพัฒนาสังคมให้ดีขึ้น

สำหรับการเข้ามาเรียนในสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา ปีการศึกษา 2544 ต้องบอกเลยว่าเข้ามาเรียนในสาขานี้ เพราะว่าเปิดใบสมัครของมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่(ตอนนั้นเป็นสถาบันราชภัฎเชียงใหม่) ไม่รู้จะเลือกเรียนอะไรจริง พอเห็นสาขาคอมพิวเตอร์ศึกษาก็คิดว่า “อยากเก่งคอม” เลยเลือกเป็นอันดับแรก และก็สอบเข้าเรียนได้ และสำเร็จการศึกษามาได้ จนถึงปัจจุบันนี้ผ่านมา เกือบ20ปี ยังรู้สึกว่ายังเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ไม่จบสักที เพระวิทยาการใหม่ๆเกิดขึ้นตลอดเวลา “คอมพิวเตอร์ไม่มีวันตาย”

การเรียนในสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก อาจารย์สอนสนุก เข้าใจง่าย รักศิษย์ทุกคนเท่าเทียมกัน สอนด้วยความรักความเมตตา เพื่อนๆ น่ารัก พร้อมช่วยเหลือข้าพเจ้าตลอด พี่ๆ ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใสให้คำแนะนำตลอด ข้าพเจ้ารู้สึกมีความสุขและภูมิใจมากๆ ในการเรียนสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา และยังมีกิจกรรมหลายๆ อย่างที่ฝึกฝนให้ข้าพเจ้าเป็นคนดีของสังคมและประเทศชาติ